MORMONOLOG

W ostatnich dniach miałem zaszczyt mieć przemówienie na Chrzcie mojego serdecznego kolegi – jak i ja, teologa – na temat Ducha Świętego. Tym, co powiedziałem pragnę dziś podzielić się z Czytelnikami. Kochani Bracia i Siostry! Szanowni Misjonarze! Drogi Przyjacielu! Poproszono mnie, bym w dniu Twych ponownych narodzin powiedział kilka słów o Trzeciej Osobie Boskiej Trójcy, o Duchu Świętym. To nie lada zadanie, bo jak pisał współczesny apostoł Przywróconego Kościoła, Bruce McConkie, rozważania na ten temat są często spekulatywne i bezowocne. Ale starszy McConkie miał parę różnych dziwnych pomysłów w latach swego apostolatu i z tym, podobnie jak z kilkoma innymi, ja – jako szeregowy członek Kościoła – chciałbym się dziś... nie zgodzić. Duch Święty, choć nie posiada ciała jest istotą dla nas ze wszech miar bliską i namacalną. Drogi Przyjacielu, jako – jak i mnie – teologa, nie przerazi pewnie oryginał Ewangelii Jana: το πνευμα της αληθειας ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρ

W ostatnim wpisie skoncentrowałem się na zasadach, które nazwałem teologicznymi. Teraz chciałbym, abyśmy pochylili się na zasadami, które przedstawiam jako ewangeliczne i polityczne . Zasady ewangeliczne 4. Wierzymy, że podstawowymi zasadami i obrzędami Ewangelii są: 1. Wiara w Pana Jezusa Chrystusa; 2. Odpokutowanie; 3. Chrzest przez zanurzenie dla odpuszczenia grzechów; 4. Nałożenie rąk dla otrzymania daru Ducha Świętego. Ta Zasada, o dziwo, niejako wynika z poprzedniej – omówionej w poprzednim wpisie. By zostać zbawionym należy wierzyć w to czego dokonał dla nas Chrystus; odpokutować; ochrzcić się i otrzymać Ducha Świętego w niezależnym obrzędzie nałożenia rąk przez osobę do tego upoważnioną. Tworząc tę Zasadę Prorok Józef ustosunkował się do popularnych w Ameryce poglądów Alexandra Campbella, który odrzucał chrzest niemowląt oraz głosił częściowe tylko zadośćuczynienie. Pierwszy punkt jego poglądów sprawił, że świętych postrzegano jako ideowych spadkobierców Campb

Dziś chciałbym podzielić się moimi refleksjami na temat na bardzo istotnej kwestii jaką jest 13 Zasad Wiary – będących częścią Perły Wielkiej Wartości (a przedstawionych na tym blogu w osobnej zakładce) i omówić je punkt po punkcie. Chcę od razu zaznaczyć dwie rzeczy. Po pierwsze, jestem zdania, że słowo „Zasady” jest tłumaczeniem mocno niefortunnym. Po angielsku nazywa się je Artykułami Wiary (ang. Articles of Faith ). Zmiana z „zasad” na „artykuły” unaoczniłaby, że zawartość Articles of Faith nie jest jakimś przymusem, ale deklaracją. Po drugie, Zasady Wiary nie są Credo Kościoła – chodzi mi tu o to, że nie powstawały przez lata, nie siedziała nad nimi kościelna komisja, nie docierały się – jak na przykład Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskie Kościołów prawosławnego i katolickiego. Trzynaście Zasad to główne punkty naszej wiary spisane przez Proroka Józefa pod presją czasu. Stąd zdaniem wielu krytyków wyglądają one jakby były pisane na kolanie – nie ma między punktami l

Lubię się powtarzać :-) Czasami jeden wpis to za mało i warto do pewnych refleksji powrócić, aby nieco je uzupełnić. Jakiś czas temu pisałem o trynitologii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Dziś na chwilę powracam do tych refleksji, aby skupić się na jednym aspekcie trynitologii. Kim jest dla NAS Duch Święty. Spekulatywność i bezowocność W przywoływanym artykule pisałem, że obraz Ducha Świętego w mormonizmie jest stosunkowo spójny, choć odbiega od koncepcji typowych dla teologii Kościołów chrześcijańskich głównego nurtu. Kościół nie dysponuje dokładnym objawieniem dotyczącym pochodzenia Ducha Świętego od Ojca w Niebie ani tego pochodzenia nie wyjaśnia. Bruce R. McConckie (apostolat w latach 1972-1985), w swej publikacji Mormon Doctrine , zaznacza, że wszelkie próby wyjaśnienia genezy i przeznaczenia Ducha Świętego są „spekulatywne i bezowocne” (ang. speculative and fruitless ).[patrz wpis: Bóg. Trynitologia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach