MORMONOLOG

Myślałem o jakimś ważnym wpisie na koniec 2018 i początek 2019 roku. Zastanawiałem się nad jakąś refleksją albo artykułem, ale też przejrzałem istniejące wpisy i zakładki i jednego mi zabrakło: czegoś o Perle Wielkiej Wartości. W kończącym się roku (pierwszym roku Mormonologa ) udało mi się odnieść do kilku istotnych kwestii, ale jeden temat wciąż pozostawał zaniedbany – kontrowersyjna Perła. Co zawiera Perła? Dlaczego jest tekstem kanonicznym Kościoła? Czy jest Pismem kompletnym? Na te pytania odpowiedzmy sobie w tym wpisie. Słowo o Naukach i Przymierzach Powstanie Perły Wielkiej Wartości wymaga od nas odniesienia się do genezy Nauk i Przymierzy, gdyż teksty Perły w początku funkcjonowały jako luźne i nieusystematyzowane uzupełnienia Nauk. A zatem w 1831 roku, gdy święci przebywali w Hiram (Ohio), pojawiła się inicjatywa, by teksty prywatnych objawień danych Józefowi wydać w postaci książki na pożytek Kościoła. Jak wiadomo świętym, Józef od początku swej działalno

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie, lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie

Eliza: Trochę dziwnie się czuję. Ostatnio, gdy przygotowywaliśmy wywiad do publikacji na jakimś portalu, na którym się udzielałeś, byleś jeszcze wzorowym katolikiem. Jan Paweł Skupiński: Och, bardzo Ci dziękuję, ale nie przypominam sobie, bym był wzorowym katolikiem! A jesteś wzorowym świętym w dniach ostatnich? Nie mi to oceniać. Bycie członkiem Kościoła oznacza dla mnie postępowanie za Chrystusem. To wbrew pozorom nie lada wyzwanie. Potrzeba wiele odwagi, by pójść za Nim do Getsemani oraz wysiłku, by wspiąć się z Nim na Golgotę i z tej perspektywy oglądać świat. Masz już tę odwagę i siłę? Nie... Cały czas próbuję, staram się i to już wiele – tak myślę. Ale na tym mi zależy i dlatego przyjąłem chrzest w Jego Imię. A Twój długi katolicki epizod? To prehistoria, o której chcesz zapomnieć? Nigdy tak nie powiedziałem. Katolicyzm był dla mnie czasem przygotowania. Katolicyzmowi zawdzięczam Biblię, zainteresowanie teologią i szeroko pojętym religioznaw

Napisz wreszcie o poligamii! – słyszałem po-wielokroć. Czując się przyparty do muru, postanowiłem podzielić się swoją wiedzą o tym (budzącym jakże wiele kontrowersji) temacie. Na początku chcę jednakże oświadczyć: w niniejszym artykule publikuję moje własne spostrzeżenia i wyniki moich własnych badań; niniejszy tekst nie przedstawia oficjalnego poglądu Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich na temat związków pluralistycznych w dziejach Kościoła . Początki Zdaniem Artura Wójtowicza podstawą przywrócenia w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich poligamii był fragment z I Księgi Królewskiej (11,1-3): Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości, a mianowicie: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki i Chetytki, z narodów, co do których Pan nakazał Izraelitom: «Nie łączcie się z nimi, i one niech nie łączą się z wami, bo na pewno zwrócą wasze serce ku swoim bogom». Jednak Salomon z miłości złączył się z nimi, tak że