ŻYCZENIA BOŻONARODZENIOWE 2019

Bo każdy but pieszego żołnierza, każdy płaszcz zbroczony krwią, pójdą na spalenie, na pastwę ognia. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki.
Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona. (Księga Izajasza 9,4-6) Pierwsze zdanie przytoczonego fragmentu wyraźnie – w kontekście narodzin Mesjasza – pokazuje przeznaczenie nienawiści, walki i gniewu. Idą one na tak upragnione przez siebie spalenie, do którego same dążą, a ustępują królowaniu tego, którego władza ogłasza sprawiedliwość miłosierną i troskliwą, albowiem opartą na odwiecznym Prawie.

Czas Bożego Narodzenia to czas potężnej refleksji. Reflektujemy nad tym ku czemu zmierzają nasze intencje, kończymy rok i zastanawiamy się, czy był on deczko lepszy niż poprzedni lub czy kolejny ma szansę być po naszej stronie lepszy od kończącego się. Analizujemy przy tym okoliczności od nas niezależne, ale po prawdzie, nad tymi nie warto się zastanawiać. Są rzeczy, na które nie mamy wpływu. Wpływ mamy zawsze i i wyłącznie na samych siebie. Toteż warto zastanowić się jakie intencje i uczucia chcemy, by towarzyszyły nam w nowym roku. Czy będą to: zagniewanie, zapalczywość, złość, znieważanie lub haniebna mowa (por. List do Kolosan 3), czy raczej ich przeciwieństwa, czyli: współczucie i empatia, cierpliwość, życzliwość, pokora i czystość codziennego języka.

Mając na uwadze mój ubiegłotygodniowy wpis o Trosce (którego spisanie zabrało kilkanaście minut, a przygotowanie kilka lat), chciałbym tego właśnie życzyć na okres Świąt moim Czytelniczkom i Czytelnikom. Drodzy Państwo, życzę Wam troski – refleksji nad tym o kogo i o co się troszczycie w życiu. Troska nigdy nie ustaje, jest ona podstawową cechą Boga, który w swej istocie jest żywą, wiekuistą i piękną troską. To troska o rasę ludzką skłoniła serce Wiekuistego Syna do zstąpienia na Ziemię, w Swej Trosce Ojciec, powiedział „wybieram Cię”, to troska motywuje Ducha Świętego do Jego ciągłej obecności w sanktuariach naszych sumień. Bez troski zrozumienie Bożego Planu jest niemożliwe. Niech tenże troskliwy Bóg rozpromieni swoje święte Oblicze nad Wami i Waszymi domami i błogosławi wszystkim osobom i zamiarom, którym okazujecie właściwą prawdziwemu człowieczeństwu troskę.

Wszystkiego najlepszego na ten święty czas!